Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008

Το ουίσκι τ'αλλουνού...

Αι άντραι ήτο από ανέκαθεν περίεργαν όντα, που διακατέχοντο από τάσεις ζηλοτυπίας και φθόνου δια τα ιδίαν αντικείμενα συντρόφων, φίλων και συγγενικών ανά αυτών προσώπων.

Ανά τους καιρούς, οι εν λόγω ζηλόφθοναι επεχηρούσαν να επιβάλλουν ευατούς εις τους συμπορευτάς, συχνά επροβάλλοντας επιχειρηματολογίαν που εστηρίζοντο εις φενάκη, υποστηρίξαντες απόψεις της τοιούτης φρασεολογίας:

"Το δικό μου το Ardbeg είναι καλύτερο από το δικό σου"

Αι δημοκρατικαί δυνάμεις κατανούσαν την αγανάκτησιν αυτών, εξ αιτίας δυναμιτιστικής ατμόσφαιρας που οι μη έχοντες γνώσην περί του εν λόγω αλκοολούχου οιδήποτου, και δια τούτο εσυγνωρούντω από αυταί.

2 σχόλια:

TaleOf είπε...

Θα είχα επιθυμίσει να συμφωνήσω μετά του προλαλησάντος, πολλάκις, βαρέως, ταμάλα και ασκαρδαμικτή.
Και εβεβαίως το γνωστόν είδος ηδειπότου άρντμπεκ ήνηκε και θα ανήκει στο λαό ο οποίος ως γνωστόν τοις πάσει, δικαιούται...

..δικαιούται λέγω, ίσης αντιμετώπισης σε ότι αφορά τη ποιοτική ισοδιανομή και πλατέως εξαπλωσθείσας μυρωδιάς καπνιστού, όπως οι αρχαίοι ανάλογα απολάμβαναν, τον μέλανα οιούτο ζωμό.

Υ.Γ.: Βεβαίως, θα είχα θελήσει να υπροσθέσω ότι το άρντμπεκ προέρχεται από το όνομα του γνωστού αρντμπέκιου της αρχαίας Ιωαννίας, των οποίων οι αυτού διάδοχοι, ακόμα και σήμερα παρασκευάζουν....

..παρασκευάζουν λέγω, οίνους σωστούς, οίνους καθαρούς, οίνους πολλούς, οίνους πυκνούς, οίνους απλούς και άσπρους, στο κοσμικό, γνωστό, τρισεξαίρετο κτήμα Μοσχετίνης, στο οποίο μάλιστα απεβίωσε ο πασίγνωστος γατουλακουλάκος Ιάκωβος.

V. είπε...

Και εις άλλα με υγεία.