Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Αν ημουν ευρωπη

Εχω βαρεθει ν ακουω βολικες δικαιολογιες,θεωριες συνωμοσιας και εθνικιστικες βλακειες εναντιων ολων. Αμερικανοι,Γερμανοι,Αγγλοι,Εβραιοι,Σκοπιανοι,Τουρκοι,Αλβανοι,μαυροι. Ολοι ειναι μαλακες εκτος απο εμας. Σημερα μου τα εχωσε μια ισπανιδα για την κατασταση μας.Μαλλον κι αυτη θα ειναι παραπληροφορημενη ε;Μονο εμεις οι Ελληνες τα ξερουμε σωστα.

Αν ημουν Ευρωπη,και δεδομενης της σημερινης δημοσκοπησης που δειχνει αθροισμα πασοκ,νδ και λαος στο 44%,θα αφηνα τις αποφασεις για μετα τις εκλογες. Γιατι αν βγει ο Τσιπρας η ο Κουβελης,δεν θα εφαρμοσουν το μνημονιο,αλλα ουτε και θα επιστρεψουν τα λεφτα φυσικα. Θα τα πληρωσουν παλι οι μαλακες οι Γερμανοι...

Αφου δεν θελουμε λοιπον,να μην ψηφισουν. Τουλαχιστον εσυ Γιωργακη, μην ψηφισεις. Ασε να διαλεξει ο Ελληνικος λαος την τυχη του. Αν μονο εγω ειμαι υπερ του μνημονιου,και αλλο ενα 8%, δεν εχω καμια ορεξη να χρεωθω μνημονια για να το παιζουν οι υπολοιποι μαγκες, και τζαμπα.

Να πει η πλειοψηφια.

3 σχόλια:

V. είπε...

Τα ίδια παντελάκι μου. Σκέφτομαι κ προβληματίζομαι αλλά όλο τα ίδια σκέφτομαι και γράφω.

Από τη μια ισχύει αυτό που λες, δηλαδή ωρύονται όλοι λες κ έχουμε την ονειρική λύση στο τσεπάκι μας κ δε την κάνουμε, φωνάζουν κατά του μνημονίου αλλά φυσικά δε τολμούν ούτε καν να φανταστούν πως θα ήταν μια ενδεχόμενη χρεωκοπία. Θα σκεφτόταν κανείς, γιατί ή το ένα ή το άλλο; Γιατί όχι ευνοϊκότεροι όροι για τους φτωχούς κ αυστηρότεροι για τους έχοντες; Γιατί ο υπάλληλος και όχι ο εργοδότης; Νομίζω ότι ο κόσμος δε καταλαβαίνει, πως είναι πλέον αργά. Είναι αργά για να λέει, τι άδικο! Την εργατιά στην οποία ανήκουμε έπρεπε να την σκεφτούμε εκείνη την μέρα που την αποποιηθήκαμε. Εκείνη τη μέρα που κάθε ένας ξεχωριστά αποφάσισε ότι είναι καλύτερός της κ έβαλε τρανά κ περήφανα το βύσμα του. Πριν καταστραφεί η οικονομία που παριστάνουμε ότι δε το ξέραμε. Τώρα απαιτούμε διαπραγμάτευση! Διαπραγμάτευση για τους μικρούς. Μα έχουμε προ πολλού χάσει τον πόλεμο, και το μόνο που μας "σώζει", είναι τα συμφέροντα που μπορούμε να πουλήσουμε..

Θα μου πεις, και τι, να μη διαμαρτύρεται ο κόσμος; Βεβαίως κ να διαμαρτύρεται. Τώρα, αν σκεφτώ ότι οι διαμαρτυρίες οργανώνονται κατ εξοχήν από την ΓΣΕΕ κ ΑΔΕΔΥ, δηλαδή από τους κυριότερους υπεύθυνους της σημερινής κατάστασης, και επιπλέον ότι ο δημόσιος υπάλληλος θεωρεί ακόμα ότι εκπροσωπείται από τους συνδικαλιστικούς του φορείς, τότε ναι, καταλαβαίνω ότι είμαστε απλά τέτοιοι.

Ξέρουμε όμως, ότι πχ δεν έχει γίνει κάτι για τη φοροδιαφυγή, και ούτε αναφέρεται σοβαρά στα πλάνα του μέλλοντος. Μάλιστα τελευταία, περνιέται και για κουλ επαναστατική κίνηση. Ξέρουμε πόσα χάνουμε από τις φοροδιαφυγές στον τουρισμό. Αφού στα νησιά ισχύουν άλλοι νόμοι, τοπικοί. Στη Ρόδο που η κρίση δεν έχει αγγίξει ούτε ένα λεπτό στο τσεπάκι τους (οι ίδιοι το κοκορεύονται),ιδρώνεις κάθε φορά για μια απόδειξη, πως να δεχτείς μετά το μνημόνιο;

Και μετά ακούω μια πολύ ωραία ιδέα-διαμαρτυρία, να μη πληρώνουμε τα ταμεία, ή γκρίνια του τύπου γιατί να πληρώνω εγώ το ταμείο. Δηλαδή, μια απ' τα ίδια, ο επαναστάτης του κοινού καλού, σου λέει στα τέτοια μας ο συνταξιούχος. Κατά τα άλλα μας νοιάζουν οι μειώσεις των συντάξεών τους και μας πνίγει κ το δίκιο εμάς τους κακομοίρηδες.

Εν τέλη, δε ξέρω κ εγώ γιατί μου βγαίνει τέτοια αντίδραση στις αντιδράσεις. Δεν νομίζω ότι είναι η επανάσταση που με ενοχλεί, αλλά η και καλά επανάσταση ανθρώπων που ουδέποτε νοιάστηκαν για το κοινό καλό. Ε δε τη θέλω την επανάστασή τους.

Συμφωνώ πολύ στο θέμα των εκλογών, στο οποίο πιστεύω πως θα βγει μια απ τα ίδια, δηλαδή θα ψηφίσει ο λαός κόμματα. Προτιμώ να ψηφίσουν όλοι λευκό; Θα ήταν άραγε η αρχή μιας πραγματικής επανάστασης; Σε αυτό έχω σίγουρη απάντηση. Δε παίζει, γιατί η πικρή αλήθεια είναι ότι σε μια χώρα που είμαστε ο θάνατός σου η ζωή μου και ποδοπατώμαστε αβέρτα, σε περίπτωση χρεωκοπίας θα γίνει σφαγή. Κυριολεκτικά. Το έχουμε ήδη αποδείξει αυτό. Εξάλλου αν υπήρχε καλοσύνη κ αλτρουισμός δε θα είχαμε φτάσει εδώ in the first place.

Επειδή λοιπόν προτιμώ να ζω φτωχή από το να ζω στη ζούγκλα, νομίζω ότι για μια ακόμα φορά ψηφίζω μνημόνιο.

V. είπε...

Επειδή βέβαια το θέμα μου δεν είναι τα λεφτά και η ασφάλεια που σου δίνουν, αλλά η διατήρηση της δημοκρατίας, θα αλλάξω το "προτιμώ να ζω φτωχή" με το "προτιμώ να ζω σε μια στοιχειώδη δημοκρατία", "ένα πλαίσιο που μου επιτρέπει να αγωνίζομαι", "κάπου που μπορώ να ακούγομαι", και άλλα τέτοια.

TaleOf είπε...

πες τα επιτέλους! Ακριβώς.