Παρασκευή 2 Μαΐου 2008

Το ποίημα της ημέρας 2

Ο Μάης

Ω! Μάη! Ήρθες πάλι!

Και μας βρήκες ξενέρωτους πολλούς.

Ω Μάη! Το μαύρο μας το χάλι!

Six strange quarks με πεσμένους φαλούς.

Ω Μάη γλυκόπικρε!

Με τα εθνικιστικά μηνύματά σου,

Ω Μάη ήρθες βρε!

Με την αριστερή ματιά σου.

Ω Μάη πάνε οι καιροί!

Που συμβόλιζες της αραξοκωλιάς τον ερχομό.

Ω Μάη κυλά η ζωή!

Κι ούτε πήραμε πρέφα που, πότε, πώς, εφτάσαμε ως εδώ.

Ω Μάη σαν πότε ήτανε;

Που έσκαγε χαμόγελο στα χείλη;

Ω Μάη όταν ξεπρόβαλες,

Έσκαγε ο τζίτζικας σιγά σιγά σαν δείλι;

Αααααχ Μάη μου εσύ,

Αναστενάζω, πέφτει τόση βροχή.

Αααααχ Μάη, φέρε κρασί,

Να πιούμε στης ξεγνοιασιάς την αποχή.

Άντε, έγιναν τα γεμιστά;

1 σχόλιο:

TaleOf είπε...

Θαυμάσια! Αλλά αφού μιλάει για το μάη, δε θα έπρεπε να είναι το ποίημα του μήνα;

Παρεπιπτόντως, τι έγινε η ρίτα; που είναι; μας γράφει ε; το ήξερα ότι αυτή είναι η αιτία! χα!