Νύχτα Πέμπτης...και άνοιξα μια μπύρα.

Τι δικαιούμουν πιστεύω.
Είχα πλύνει τα πιάτα, είχα βάλει πλυντήριο, ετοιμαζόμουν να μαγειρέψω και σκέφτομαι......
Δε στρίβω μια μπύρα να'χω να παίζω; Να ξεκουραστώ, να χαλαρώσω;
Κοιτάω στο ψυγείο και με περίμενε δροσερή μια Becks - μία εκ των 8 for £5.5
Την ανοίγω ως άντρας με τον αναπτήρα αγνοώντας επιδεικτικά το ανοιχτήρι-τιρμπουσόν που βρισκόταν δίπλα μου.
Μπύρα όμως χωρίς ψιψιψόνι δε γίνεται.
Ανοίγω το συρτάρι να βγάλω τα ποιοτικά πατατάκια Kettle. Φευ. Ούτε ίχνος πατατακίου. Τα'χε φάει όλα η ψηλή.....

Είπαμε όμως, μπύρα χωρίς ψιψιψόνι δε γίνεται.
Έψαξα βαθιά στο συρτάρι και ανέσυρα ένα περίεργο σακουλάκι.....
Μου πήρε ώρα να θυμηθώ τι ήταν αυτό.
Είχε έρθει από Ιαπωνία μαζί με το ψηλό....Τι να'ταν; Γλυκό; Αλμυρό; Από την ετικέτα το μόνο που μπορούσα να καταλάβω είναι ότι ήταν Γιαπωνέζικο. Μέχρι και η εικόνα ήταν ασαφής. Τι ακαθόριστο σχήμα ήταν αυτό;
Αποφασισμένος να συνοδέψω τη Becks μου με σνακ το άνοιξα.
Αμέσως ξεχύθηκε μια μυρωδιά ψαρότρατας στο σαλούν.
Πήρα το πρώτο απροσδιόριστου χρώματος σβολάκι και το έβαλα στο στόμα μου.
Η ψαρίλα ήταν έντονη. Οπ! Τι είναι αυτό όμως μετά; Φυστίκι; Φυστίκι!!
Σνακ και ψιψιψόνι για μπύρα!

Κοιτώντας μετά το σακουλάκι διαπίστωσα ότι αυτό το πράμα μάλλον ήταν γαρίδα....ή μέδουσα....ή μήπως καλαμάρι;
Γαριδόσκονη που τυλίγει ένα φυστίκι.....Μήπως έπρεπε να'χα βάλει ούζο αντί για μπύρα;